28 oktober ligt weer achter ons.
De dag die ons genadeloos confronteert met het feit dat Sophia nog altijd vermist is, dat we nog altijd niets weten over haar lot en dat er weer een jaar voorbij is.
Zeven jaar nu.
Ik herinner het mij heel goed, die dag dat het telefoontje kwam, van een van Sophia’s reisgenoten. Het was een woensdagavond, kort na negenen, ik was in Kampala.
‘Sophia is nu meer dan twee en half uur vermist’ waren de woorden die ons leven deden exploderen. Maar dat wisten we niet meteen. We dachten dat ze weer op zou duiken, later die avond of de volgende ochtend.
Dat ze op zou duiken. Maar dat gebeurde niet en dagen werden weken, weken werden maanden en maanden werden jaren.
Zeven jaar nu.
Zullen deze pijnlijke, verdrietige en ontzettend magere jaren nu eindelijk ophouden en gevolgd worden door goede jaren, zoals we die hadden voor die vervloekte 28 oktober in 2015?
Zal in die donkere tunnel, waar we sindsdien in lopen, nu eindelijk een licht gaan schijnen, ten teken dat het eind in zicht gekomen is?
We weten het niet.
Wat we wel weten is dat we alles zullen blijven doen wat menselijk mogelijk is om onze Sophia te vinden.
Twee Oegandese kranten publiceerden een artikel over deze zeven jaar zonder Sophia.
De New Vision op vrijdag 28 oktober:
De Daily Monitor op zondag 30 oktober:
We hebben veel positieve reacties ontvangen over de Break Free aflevering over Sophia.
Waaronder deze bijzondere aanbeveling:
De aflevering kan teruggekeken worden op NPO Plus voor abonnees, maar ook op NPO Start.
https://www.npostart.nl/break-free/29-09-2022/BV_101408276
Met Engelse ondertitels:
https://www.bnnvara.nl/breakfree/videos/587560
of: https://www.youtube.com/watch?v=UNNFOwS4WnY
Wij danken al die lieve en aardige mensen die ons blijven steunen in deze ongelooflijk moeilijke strijd.
Het betekent veel voor ons.
Marije Slijkerman
Gerard, Max en Jan Koetsier