Nadat een politieonderzoek uitwees dat de chauffeur/gids van Sophia en haar reisgenoten niet de benodigde papieren en registratie bezat, is het Openbaar Ministerie in Oeganda een rechtszaak geopend, ook wegens nalatigheid. Er zijn inmiddels drie hoorzittingen geweest en hierover is door de lokale media bericht. Ook in Nederland is er enige aandacht voor geweest. Dit is terug te vinden in de vorige post.
Omdat de artikelen in Oegandese media, en ook elders, niet altijd even accuraat zijn, vond ik het nodig een en ander van context en meer uitleg te voorzien. Hiertoe schreef ik een artikel voor zowel de Daily Monitor als de New Vision, de twee belangrijkste Engelstalige kranten in Oeganda. Zie onder.
De artikelen zijn uiteraard in het Engels maar samenvattend in het Nederlands:
Sophia is bipolar, een aandoening met een breed spectrum. 10 tot 15% van de mensen met deze diagnose worden alleen manisch, en zijn dus eigenlijk unipolair. In haar geval zijn de manische episodes zeer incidenteel en depressief hebben we haar nooit gezien. Zij heeft ook nooit achterstanden opgelopen op school of in haar studie.
Zelf is zij selectief in met wie ze dit deelt. Wij doen ons best haar privacy te bewaken maar de omstandigheden hebben ons gedwongen het hier over te hebben. Het is moeilijk maar kan niet anders.
Sophia heeft haar reisgenoten op 23 oktober 2015, de tweede dag van de reis, verteld dat ze bipolar is. Zij, ook medische studenten, zeiden later dat ze verbaasd waren dit te horen, ze hadden niets ongebruikelijks gemerkt aan Sophia. Dat gebeurde pas in de ochtend van dinsdag 27 oktober, de dag voor haar verdwijning.
Zelf hoorde ik pas de dag daarop, de dag dat ze verdween, rond 18.30 uur, dat het niet goed ging met Sophia. Een van de twee reisgenoten belde mij, nog in Kampala, en vertelde dat zij om die reden de volgende dag naar Kampala wilden terugkeren.
Het is moeilijk te begrijpen waarom de tourguide Sophia meenam naar het zeer goedkope en armoedige Student Centre, die woensdag 28 oktober, wetend dat het niet goed met haar ging. Temeer omdat hij de nacht ervoor van het reisschema afweek en Sophia en haar reisgenoten meenam naar de stad Gulu want ‘a more resourceful place’, zoals hij later zei.
Gulu is de grootste stad in Noord-Oeganda. De stad biedt inderdaad aanzienlijk meer mogelijkheden om hulp te vinden, indien nodig, dan het stadje Kitgum wat aanvankelijk de bestemming was. Hij was die ochtend van dinsdag 27 oktober ook door meerdere mensen geadviseerd niet verder met Sophia te reizen, men maakte zich zorgen over haar conditie. De volgende dag, woensdag 28 oktober, tegen 18.00 uur, zeiden ook Sophia’s reisgenoten tegen hem dat het niet verstandig was verder met haar te reizen. Hij had toen nog voldoende tijd om het park uit te rijden, naar weer een ‘more resourceful place’ maar nam hen mee naar de ‘least resource place’. Hierdoor de kans op ongelukken maximaliserend. Dat nemen wij hem kwalijk.
Op zondag 20 juli verscheen onderstaand artikel in de Sunday Daily Monitor.
Helaas zijn enige belangrijke delen zonder mijn medeweten geschrapt. In de online versie is mijn tekst integraal weergegeven.
De online versie:
Op maandag 21 juli verscheen dit kortere artikel in de New Vision:
De online versie:
https://www.newvision.co.ug/category/blogs/sophias-disappearance-comes-to-court-NV_214944