Vandaag is Sophia 32 geworden.
De laatste verjaardag die wij met haar vierden was haar 21e verjaardag, in 2014. Een kleine zes weken voor haar 22e verjaardag verdween Sophia in Oeganda onder raadselachtige omstandigheden.
Een nachtmerrie begon voor ons, haar ouders en broers, en voor iedereen die van haar houdt en haar mist. Van de ene op de andere dag bevonden we ons in een oerwoud van vraagtekens, een zee van verdriet en stormen van hoop en wanhoop.
Tot de dag van vandaag is Sophia’s lot onbekend.
Of er ooit een eind zal komen aan deze slopende onzekerheid, of ze ooit thuis zal komen, we weten het niet. Wat we wel weten is dat niets doen geen optie is. We zullen alles blijven proberen wat mogelijk is om erachter te komen waar Sophia is, wat er met haar gebeurd is. Te veel is nog steeds niet gedaan, wonderen gebeuren en hoop doet leven.
Als niets zeker is, is alles mogelijk.
De wereld blijft wonderlijk leeg zonder Sophia.
De wereld is wonderlijk leeg zonder jou.
Er staat maar zo weinig meer in.
De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw.
Waarom? Wat heeft het voor zin?
De merel zit zachtjes te zingen in ’t groen.
Voor mij hoeft-ie heus zo z’n best niet te doen.
De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou:
leeg, zonder jou.
Annie M.G. Schmidt (1911 – 1995)
Marije Slijkerman
Gerard, Max en Jan Koetsier