28 oktober 2015, de dag dat ons leven uiteenspatte en de ergste en meest onvoorstelbare nachtmerrie begon. Het telefoontje; ‘Sophia is nu twee en half uur vermist’. …
Het is en blijft onbegrijpelijk, ongelooflijk en ondraaglijk.
Sophia is zes jaar vermist. Het klinkt vreselijk en het ís vreselijk.
Elke dag domineert zij onze gedachten en hopen wij dat we op een dag wakker zullen worden uit deze gruwelijke nachtmerrie, die al veel te lang duurt. De dag dat we Sophia eindelijk zullen vinden en we dit alles achter ons kunnen laten. Weer een gewoon leven hebben.
Of en wanneer die dag zal komen weten we niet.
Tot dan willen we al die mensen bedanken die, net als wij, weigeren Sophia op te geven.
De mensen die ons blijven steunen, waar ze kunnen. Ook op extra moeilijke dagen als die 28e van October, met lieve woorden, kaarten, bloemen en donaties.
We zijn jullie dankbaar.
Sophia kan en mag niet vergeten worden.
Als haar moeder zal ik alles doen wat ik kan om dat te bewerkstelligen.
Op donderdag 28 oktober publiceerde de Oegandese krant New Vision het artikel dat ik voor die dag schreef. De Daily Monitor volgde gister, zaterdag 30 oktober.
Hieronder de link naar de online versies van het artikel in beide kranten.
En een pdf van de papieren versie in de New Vision.
Marije Slijkerman
Gerard, Max en Jan Koetsier
https://www.newvision.co.ug/articledetails/118431
PDF: 2021 NV 6 years