28 oktober 2019 markeert voor ons vier jaar zonder Sophia, onze lieve, slimme, eigenwijze, levenslustige, opgewekte, mooie en ambitieuze dochter en zusje.
Het is onwerkelijk, onbegrijpelijk, onaanvaardbaar en ondraaglijk.
Men zegt dat de tijd alle wonden geneest. Dat is niet waar. Niet hier, niet voor ons. Integendeel, de pijn lijkt alleen maar groter te worden, naarmate de tijd verstrijkt. Hoe kan het ook anders met een wond van deze proporties? Sophia’s mysterieuze verdwijning, gehuld in raadsels en omringd door kilometers van vraagtekens.
Vier jaar van wanhoop, angst en onzekerheid over wat er met haar gebeurd kan zijn.
Vier jaar ook van strijd met autoriteiten, tot wie het niet door wilde dringen dat er wel degelijk andere scenario’s zijn dan ‘fataal ongeluk’.
In Oeganda is dat inmiddels wel duidelijk geworden en zijn stappen gezet voor nieuw onderzoek.
In Nederland lijken de daartoe geëigende instanties hardnekkig in de gemakkelijke tunnel van ‘fataal ongeluk’ te blijven zitten. Hiermee diverse raadselachtige feiten, die in een andere richting wijzen, structureel negerend.
Alle pogingen om enige medewerking te verkrijgen zijn tot op heden op weinig tot niets uitgelopen. Soms lijkt de deur enige tijd op een kier te worden gezet, maar vervolgens valt hij weer in het slot. Slechts woorden, geen daden. Het is de ene teleurstelling na de andere. Een onderbouwing voor het gebrek aan bereidwilligheid om verder onderzoek te doen blijft uit. Het is alsof Sophia er niet toe doet. We hoeven niet uit te leggen hoeveel extra pijn dat geeft.
Het is en blijft belangrijk om Sophia’s onbegrijpelijke verdwijning onder de aandacht te blijven brengen, in Nederland, in Oeganda en overal. Er kunnen niet genoeg ogen en oren zijn om dit tragische verhaal te zien en te horen.
Op 28 oktober verscheen een artikel in de online editie van het weekblad the Independent:
https://www.independent.co.ug/four-years-without-sophia/
Het artikel verscheen ook in de papieren versie van het blad (de tekst is identiek aan de online versie).
Pdf: Independent pdf
De beste kanalen om mensen in landelijke gebieden in Afrika te bereiken zijn de radio en de kerk. Tijdens mijn laatste reis naar Oeganda, in september, heb ik veel tijd doorgebracht in het gebied rond het park waar Sophia voor het laatst gezien is. Ik heb contact gelegd met kerkleiders en in diverse kerken de gelovigen toe mogen spreken om hen op te roepen eventuele informatie te delen. Er zijn oproepen op de radio geweest, gedurende meerdere weken. Er zijn posters en flyers verspreid. Er is een artikel verschenen in een veelgelezen lokaal weekblad ‘Rupiny’, dat in de lokale taal verschijnt.
‘Sophia tye kwene?’ betekent ‘Waar is Sophia?’ De tekst is een verkorte versie van het artikel dat eind april in twee Engelstalige landelijke kranten verscheen.
Pdf: Rupiny pdf
Helaas heeft dit alles tot op heden nog niet tot bruikbare informatie geleid.
Dit hoeft niet noodzakelijkerwijs te betekenen dat er geen mensen zijn die meer weten. Er kunnen allerlei redenen zijn waarom mensen niet praten. Onderzoek is en blijft van groot belang.
Vier jaar klinkt als een eeuwigheid maar het voelt alsof het gisteren was dat we Sophia naar Schiphol brachten.
Vier jaar waarover moeilijk te zeggen is hoe we die doorgekomen zijn. Het schijnt dat het gevoel voor tijd bij mensen die moeten leven met de vermissing van een dierbare, ernstig verstoord raakt. Dat klopt zeker. Ik kijk terug op vier jaar van mist, die maar niet optrekt.
Vier jaar waarin wij de hoop hebben behouden dat we op een dag antwoorden zullen krijgen over wat er met Sophia gebeurd is, maar bovenal, dat Sophia op een dag weer bij ons thuis zal zijn.
Wij weten heel goed dat het mogelijk is dat die dag nooit zal komen maar dat is nooit ons uitgangspunt geweest, dat kán ons uitgangspunt ook niet zijn. Elke ouder zal dat kunnen begrijpen. Die angstaanjagende gedachte heeft ons er vier jaar niet van weerhouden om alles te doen wat menselijk mogelijk is om Sophia te vinden. En nog zijn alle wegen beslist niet bewandeld. Dus blijven we vechten voor Sophia. Wij zullen haar niet in steek laten. Dat kan ook helemaal niet.
Het enorme gemis van ons meisje is niet in woorden uit te drukken.
Vier jaar waarin goede vrienden ons altijd hebben gesteund en dit blijven doen. En die ook blijven herhalen dat al die inspanningen op een dag toch tot resultaten moeten leiden.
Vier jaar waarin ook wildvreemde mensen hun steun blijven betuigen, met lieve, bemoedigende berichten en donaties.
Wij zijn hen allen ontzettend dankbaar en verwelkomen elke vorm van hulp in de niet aflatende strijd om Sophia te vinden.
Marije Slijkerman
Gerard, Max en Jan Koetsier
De online editor van the Independent heeft van bovenstaande tekst een artikel gemaakt:
Social media
Voor hen die actief zijn op social media platforms en daar willen delen en volgen:
Wegens problemen met de oude twitter en facebook accounts zijn er noodgedwongen nieuwe accounts aangemaakt. Beiden heten: Find Sophia Koetsier
www.twitter.com/findSophiaK
@findSophiaK en #findSophiaK
www.facebook.com/findSophiaK